adaletin böylesi..

eski yazdıklarımı okudum da , daa doğrusu en son yazımı.. cidden şaşırdım dediklerime hayatıma yön veren kişi fln hepsi yalan hepsi 3 günlük mutluluk tbii ona da mutluluk denirse.. hayatımızdaki şerefsiz insanları "hayatıma yön veren kişi" die algılamak zamanında ne ilginçmiş halbuki, bu sıfatı yakıştırmak ne kadar günahmış.. ama derler yaa adalet hep yerini bulur die sanırım gerçekten er ya da geç buluyormuş bu adalet denen şey çıktığı yeri.. tıpkı şimdi bulduğu gibi.. o şerefsiz insanları atmak hayatından ama yeni insanları da hayatına sokmak güzel bişey bunu yaparken ne kadar farkında olmazken hiçbirşeyin.. aslında adalette yerini bulmuş o an.. "şerefsiz" birinin kendisi öleyse çevresindekiler de öyle midir bazen eet gerçekten de öledir bu durum.. ama tam zıt da olabilir durum .. üstelik bu insan "şerefsiz" in yakın çevresindeyse daha bir can alıcı bu durum.. intikam almak istemez mi insan eet normal şartlarda ister ama intikamın sevginin önüne geçmesi söz konusu dahi olamaz.. intikam almak bnm şimdiki hayat düzeni bozacaksa, mutluluğuma gölge düşürücekse almamış olurum intikamımı er ya da geç herşey gün yüzüne çıkmıcakmıdır ? ne gizli kalmışkı bu dünyada bu kalsın.. gün gelicek herkes payını alıcak hayatın içinde teker teker..

yeni ve yeniden..

artk hayatma yön veren biri var.. hayatma yeni bir sayfa açarken her yönden yep yeni şeyler olmasnı istedm. eet biri var hayatmda ama bu kişi bnm için yeni biri mi aslnda hayır. o bnm 3 sene önce çktğım eski sevglm.. ne mi oldu onu da anlataym.. geçenlerde kendisiyle konuşurken birden birbirmzi çok özledğmizi ve zmnında birbirmze çocukluktan gelen duygularn da etkisiyle çok fazla haksızlık ettiğimizi gördük.. ve şimdi büyümüş ayaklarını yere sağlam basan iki birey olarak yeniden bir ilişkiye başlamaya karar verdik.. umarım devamı da gelir

şebnem ferah-bugün

Bugün resmine dokundum ben ,
Öptüm yine yine.
Zaman ağır ol henüz erken,
Demek için güle gülee.
Sesini özledim ,
Özledim çok.
Haberim yok ,
Durmuş dünya niye
Seninle birlikte kaybolanları,
Arıyorum başka şeylerde.
Aşk şarkısı değil bu,
geldi içimden .
Gülümse bir kez benim için eğer duyuyorsan.
Nehrim ol gel ak yine,
Kelebek ol gel uç yine ,
Çiçeğim ol gel aç yine,
Rüzgar oool...

sabah..

bu sbh böle üstümden büyük bir yükü arkamda bırakarak kalktm yatağmdan.. çayımı aldım ve kahvaltımı ettm snrasnda.. yeni bi gün, yeni umutlar , yeni başlangıçlar ve herşeyden önemlisi yeni bir ben.. okdr özlemişimki hayatma normal bi şekilde sakin olarak sürdürmeyi sonunda bunu başardm sanırım artk sadece huzur var hayatmda.. insan hayatnda huzur istiyorsa öncelikle huzrunu bozan insanları hayatından çıkarmalıymış.. bnm de yaptğım buydu işte snunda bnm mutluluğum söz konusuysa bunu yapmak zorundaydım.. ve eet şimdi gerçekten huzurlu bir hayata açtım penceremi dilerim devamı da gelicektir..

huzur..

snunda huzura vardm uzunca bi aradan sonra.. hayatmdan birileri eksildi birileri hayatma tekrardan girdi ama snuçta mutlumuyum mutluyum.. insanlara yaptığım belkide haksızlıklarm oldu ama biliormki tek taraflı deil bu hatalar.. bazı şeyleri geride bıraktm ama bunlarn bna bir sürü getirisi oldu sonunda.. şimdi hayatma birbirnden sevimli insanlarla devam ediyorum bu da bna yetiyor :))

yeniden hayata..

herşey geride kaldı artk.. 1 ayı bile geçiremeden ayrıldğm o insan, bunun nedenini kendmde bulmam snrasnda bnun saçmalık oldğunu anlayıp herşeyi bi kenara atıp hayatma devam etmem çokta uzun sürmedi.. hani derler ya ben sen olmadan yaşayamam die sevgililer birbirlerine ben bunun doğruluğuna hiç inanmadm kmseye de demedim demicem de bundan snra.. bnm hayatmda daa önce yokken nasıl yaşadıysam nasıl mutlu olduysam evelallah o yokken de hiç bişey değişmez mutlu olurum.. belki bencilce bi düşünce olcak ama kimse benden önemli deil.. bu düşünceyi benimsemem de çokça zamanımı aldı.. eskiden bazı insanları kendmden üstün tutup sırf başkalarının mutluluğu için uğraşıp sonrasnda kazık yemek bnm aklımı başıma getirdi belkide.. ama şimdi sadece ben ve gerçek dostlarm var.. bnm hayatmın önemli bi parçasnı kaplayan o değerli insan ve birbirnden güzel dostlarm var artk.. herşey geçmişte kaldı sadece ben , hayatmdaki değerli kişi ve dostlarm var.. o değerli kişi bnm sevgilim fln deil ama sevgiliden daha öte bi bağımız var bzm onla ve bu hep sürücek.. seni çok seviyorum razor valentine !!

Bir saniye farkı..

acıdım kendime bugün ilk defa. yaptıklarıma,fedakarlıklarıma.. ne kdr farklıymış oysa ki herşey iç yüzünde.. bi ilişkiye başladm iki hafta önce büyük bi hevesle takıldm gdiyorum herşey tepetaklak olmasn diye kasıyorum ama tek ben de kasamam.. ilişkide iki kişinin de sözü geçer dimi.. bzmknde böle değil ben her yükü kendm üstlenemem ki.. bgn bnu daa iyi anladım kendme hakim olmaya çalıştm ama olamadm yne zarar gören bn oldm.. nie insan kaldıramadğı şeylern arkasna gizlenip, kendne zarar verir ki die düşünürdüm hep.. bgn bnu anladm işte öle çaresiz öle yalnz hissediyormuş ki bzn kendni mantıklı düşünemiyormuş bile o an.. bgn yok olmak istedim şu lanet, acımasız, pislik dünyadan gitmeyi istedim bi an kendime geldiğimde ise iş işten geçmişti çoktan.. hala kızıyorum kendime nie böle bişey yaptm die ama artık olan olmuştu bi kere.. şu an mı ne yapıyorum sevglmle telde bunları konuşuyoruz.. ne 1 sn öncesi , ne de 1 sn sonrası belli mi insanın hayatında.. bence deil..

hangisi doğru..

bişey var anlamadğm bi duygu bni hem sevindiren, hem de düşündüren.. yanlış mı yapıyorum bi yerde diyorum içimden.. her adım attğmda ama bnun yanlş olmadğnı bliorm ya da böle bilmek istiyorum. her neyse bn pişman olmadğmı düşünmeye çalıştıkça bişey var ki içimde bni huzursuz ediyor. karşımdaki insanın içine giripte o insanın bna karşı hislerini görme şansm olabilseydi diyorum bazen içimden .. bu mümkün olsaydı acaba karşılaştığım durum beni sevindiricek miydi yoksa yıkacak mıydı her seferinde.. olumlu düşünmeye çalışıyorum bişeylerden emin olarak kafamdan o negatif kurguları atmaya çalışıyorum.. bilmiyorum atabilicek miyim ama deniyorum her defasında daa fazla umutla bişeyleri başarmak için..

kaçışlar..

Ben nerde yaşıorm. Ne için yaşıorm bu dünyaya niçin geldm.. yanıtını aradğm daa öle çok soru varki.. hangi birini cevaplıym.. hangisi daa çok acıtacak canımı, hangisni seçiym.. kendme kızıorm bzn napıorm bn diorm.. durduramıorm kafamdaki düşünceleri. Bni yiyip bitirsede durduramıorm hiç bişeyi, hep kemiren bişeyler oluyor kafamın içinde bni.. acıtıor canımı bna acımıor her geçen gün bna daa çok zarar verior.. direnmeye çalışıorm nereye kadar karşı koyacğmı merak ederek, korkuorm bazı şeylerden.. korktukça daa çok boyun eğiorm daa çok yeniliorm bu hayata. Kaçtıkça herşeyden, herşey daa çok üstme gelior.. nereye kadar gdicek, nereye kadar “kaçmak”..

önyargılar

kendinizi umutsuzluğa itilmiş, herkesin size ''kötü"sıfatıyla baktığını düşünün. şimdi bunun üstne bi de yaptğnız şeyin yanlış, kabul edilemez oldğunu yanına ekleyin. yani zorlayıcı bir hayat içinden çıkılamıcak, seni yaşam sürecnde sıkıntıya sürüklcek o kasvetli dünya..
peki herşeye rağmen sonunda "mutluluk" varsa bnu kabullenmeye değmez mi.. snn gbi insanlarn da bu hayatı yaşadğnı bile bile onlarla birlik olup, bu mücadelede gereken payı almaya değmez mi.. tekrar düşünün belki görmezden geldğnz o insanlar , bir bakşmışınz ki szn önünüze geçmişler zmnla.. ya da bir bakmışınz siz de onlardan biri olmuşunuz.. insanları karalamadan önce kendne bakmalı insan aynanın karşısna geçip, " ben kimim, neden burdaym " die sorgulamalı kendi hayat felsefesni..